Nu had ik toch het idee, dat ik eigenlijk wel klaar was met donkere wolkjes aan de lucht die in mijn hoofd gaan donderen. Toch….is er dan even een kleine stap terug.
Voor buitenstaanders zal het lijken alsof ik soms lichtvoetig en dansend door het leven ga.
In werkelijkheid is het een soort van dans lijkt het wel. Twee of drie stappen vooruit, swingend op de plaats om daarna, net als ik het niet verwacht, een pas terug zetten. Een heel bijzondere choreografie zit er door mijn leven geweven.
Nu heb ik het geluk dat ik een fijne danspartner heb! Als ik de pas terug doe en even niet meer weet hoe ik weer in het ritme moet komen, dan is hij er en duwt me met zachte hand weer in de juiste pasjes.Fijn gevoel is dat en het werkt ook nog eens.En dan te bedenken dat hij eigenlijk helemaal niet kan dansen.Geluk is het ook om nu te weten dat deze 'dans' een paar dagen duurt. Nu doe ik een paar passen op de plaats en straks kan ik weer even swingen op mijn plaats.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten