Volgens de vertaalmodule van Google is mindfulness aandachtsmeditatie. Ja, en wat moet je je daar dan weer bij voorstellen? We hadden ons dan wel opgegeven, maar toch werd het nu wel en beetje spannend. Kan, wil en durf ik me wel open te stellen waar iedereen bij is? Gaandeweg blijkt dan, dat je ‘gewoon’ op jezelf en op je eigen waarneming kan en mag vertrouwen.
Er leek een klik in de groep waardoor het was alsof er geen ijs behoefde te worden gebroken en na een voorstelrondje gingen we onder leiding van Marleen aan de slag.
We moesten proberen om in koppels de definitie van Mindfulness samen te vatten. Het resultaat was een aantal omschrijvingen en termen met de conclusie dat je door het niet (van jezelf) moeten, loslaten en accepteren een balans kunt vinden.
En die balans daar bleken we, al dan niet bewust, stiekem allemaal naar op zoek bleek. In ieder geval was die balans iets, die we allemaal graag wilden vinden en bereiken.
Marleen leidde ons door de wereld van mindfull bewegen, eten en zijn.
Mindfull bewegen? Jawel, loopmeditatie heet dat en het is nog niet zo eenvoudig om bewust te lopen. We lopen altijd met een doel van A naar B. Nu moesten we lopen en denken aan de bewegingen die we maakten. Nou dat was niet zo simpel. De een dacht eraan of de beamer het wel deed, de ander maakte een boodschappenlijstje en weer een ander dacht ‘hoeveel rondjes moeten we nog?’.
Meer succes had de zg. bodyscan. Gaan zitten en je lichaam ‘voelen’. Dat bleek voor de meesten prettiger om te doen.
Conclusie was dat we ons allemaal heel prettig voelden na deze bodyscan. Maar ja wanneer doe je dat tijdens je werkdag als je daar even behoefte aan hebt?
Vooralsnog in het toilet lijkt het. Hoewel er geluiden gingen om daar bijvoorbeeld de kolfkamer voor te gebruiken, waarna er ideeën ontstonden die er waarschijnlijk toe zouden leiden dat we niet meer uit die kamer zouden komen. En dat was nu ook weer niet de bedoeling.
Mindful eten dan. Ja dat was ook niet eenvoudig. We kregen allemaal iets eetbaars uitgedeeld. Dat eetbare moesten we gaan bekijken en bevoelen. Helaas nu bleek het automatisme hoogtij te vieren. Een aantal had de eerste reactie gevolg en het eetbare direct in de mond gestopt en opgegeten! Om maar eens duidelijk te maken, hoe onbewust we ons van bepaalde handelingen zijn. En het ‘bewust’ doen van dingen dat is nu juist waar het om gaat.
Na de lunch voegde zich een actrice bij het gezelschap; tijd om Mindfulness in de werkomgeving in te zetten. In die praktijk blijkt dat we eigenlijk allemaal gemakkelijk ‘ja’ zeggen, maar meer moeite hebben om ‘nee’ te zeggen. Hoe kunnen we ‘nee’ zeggen zonder ons daar schuldig over te voelen, zijn we ons bewust van ons ‘doen en laten’.? Allemaal vragen die voorbij kwamen en waar open over werd gesproken en situaties die we met de actrice en hulp van Marleen – en elkaar – konden oefenen.
In elkaars situaties werd veel herkend en er werd ook veel gelachen.
Conclusie na deze workshop was, dat we de workshop als erg leuk en leerzaam hebben ervaren. Op de vraag van Marleen of de workshop te lang of te kort was, was de mening ook bijna unaniem dat we nog wel meer wilden weten en we nog wel een dag wilden.
