Zomaar een dag waarop mijn vader zijn 70ste verjaardag viert (al ziet hij er uit als een vlotte 60-er).Zomaar een dag waarop ik –op onverklaarbare wijze- aan allerlei dingen ga denken die al lang achter me liggen. Dat ik altijd trots op hem was, die nooit echt boos is (slechts 2 maal in 42 jaar meegemaakt).
Zomaar een dag waarop ik blij en dankbaar ben dat ik beide ouders nog heb. In de laatste jaren zag het er een aantal keren naar uit, dat ik mijn moeder en pa dus zijn vrouw en geliefde kwijt zou raken. Gelukkig gebeurde dat niet; haar tijd hier was nog niet op. Gelukkig zijn ze er beiden nog. Vriendlief heeft zijn vader dit jaar verloren en zijn moeder eigenlijk ook al een beetje. Eigenlijk ben ik dus heel rijk.
Zomaar een dag waarop we dus eigenlijk niet vieren dat hij 70 jaar is geworden, maar dat we het leven vieren.
Zelf had ik vorig jaar niet gedacht dat ik me ooit weer gelukkig zou kunnen voelen, en nu ben ik dat wel weer. Na een diep dal ben ik al leuk weer op weg naar de top van de berg.
Zomaar een dag dus, om blij en dankbaar te zijn! Wat is tenslotte een feestje zonder slingers? Je moet ze af en toe zelf ophangen. Maar wat is er dan veel om van te genieten en blij van te worden.
Bonsien
Kien, mooi geschreven. We moeten de slingers zelf ophangen, maar als wij perfectionistjes dat doen, doen we het supergoed en moet je eens kijken waar het ons gebracht heeft!
BeantwoordenVerwijderenIk zeg: daar moeten we weer eens op lunsjen.