zaterdag 20 maart 2010

Geluk!

Geluk. Wie wil er nu niet gelukkig zijn? Het lijkt één van de dingen te zijn die we allemaal wel willen. Alsof we verwachten doorlopend gelukkig te zijn.
Een doorlopende staat van gelukkig zijn is wel een erg moeilijke opgave en dat is dan ook weer de reden, waarom we denken niet gelukkig te zijn.

Zelf heb ik wel degelijk geluksmomenten. Van iets heel kleins kan ik al heel gelukkig worden. In de lunchpauze buiten lopen terwijl de zon even doorbreekt. Jezelf voor de gek houden dat het lente is, wat niet zo is, maar toch voelt het dan wel even zo. Een kopje thee met een stukje chocola; er zijn talloze dingen die ik kan opnoemen waar ik erg gelukkig van wordt.

Al weer een poosje word ik gelukkig van een leuke man. Wat een geluk dat we de stap van vrienden naar geliefden hebben genomen (nou ja, hij dan de eerste stap).
Samen een weekje vakantie in de zon, ja dan komt de doorlopende staat van gelukkig zijn toch opeens wel in beeld.

Geluk, het kan heel klein, maar dan opeens ook weer heel groot zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten