Klein meisje

Zo lief en zo klein! Via de mail krijg ik bijna een dagelijkse foto-update van de jongste kleindochter van Aal.
Vier weken oud en dan al heel wijs de wereld in kijkend. Nog geen benul van wat er zich in de wereld afspeelt - en gelukkig maar -.
Helemaal tevreden zolang ze haar natje, droogje en slaapje krijgt. Wennen aan het leven bij papa en mama, waaraan papa en mama overigens net zo hard moeten wennen. Opeens een leven met nog zo'n klein meisje erbij. Nu al lijkt ze haar papa om de vinger te winden; iets wat intuïtief al in het karakter van kleine meisjes lijkt te zitten.
Wat zou er allemaal in dat kleine bolletje worden gedacht? Iedereen observerend; maar je kunt nog niet duidelijk maken wat je van iemand vindt behalve door te lachen of te huilen.

Helemaal leuk, zo'n klein mensje. Iedere dag gaat ze wat ontdekken en wordt haar wereldje groter. Weer later lopen en praten en nog meer dingen ontdekken.
Wat bijzonder lijkt me dat zo'n kindje van jezelf. Voor mij heeft het niet zo mogen zijn, maar wat kan ik genieten van alleen al de foto's van en verhalen over dit kleine mensje.
Toch ook een geluk dat ik twee 'nepkinderen' in Menaldum heb en de kleinkinderen van Aal van dichtbij meemaak.

Neptante Bonsien